.
Ήταν γεμάτα όλα από αναμνήσεις
που απλόχερα μας δόθηκαν
να τις αρνηθουμε,
να τις ξεχασουμε.
Στα κυματα του χρόνου στιγμιαία ξεβράζουμε γεγονοτα,
τα στοιβαζουμε,τα αρχειοθετούμε επιμελως,
αποκτουν ειδικό βάρος
που μήτε η φαντασία μπορεί να σηκώσει.
Τότε είναι που πρεπει να "ξεχάσουμε",
οι μέρες είναι φρέσκιες
σα το κλάμα και το γέλιο ενός μωρού,
δεν έχουμε το δικαίωμα να το αποδιωξουμε αυτό
απ τις μελαγχολικές πολιτισμένες ζωες μας.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
