ΜΑΓΕΥΟΝΤΑΙ

.







.




.




.

.
εφυγε η μερα στο βελουδινο απαγκιο του φωτος
ψιθυροι τωρα απλωνονται βαθια στο δασος
πυγολαμπιδες παιζουν με τις φυλλωσιες
ετοιμαζεσαι να ονειρευτεις τον κοσμο
τον τραγικο κοσμο μ ελπιδα
ξεροντας πως θα πικραθεις
παλια οι βωλοι δεν σπαγανε
ωραια λαμπυριζαν
αλλαζαν χρωματα στα εκπληκτα ματια σου
ενας βωλος
κοσμος ολοκληρος στα χερια ενος παιδιου
τα τερατα μαγευονται
οταν τον κοιταν



.








.



.